شاهتوت مامان

جانا داشتن تو مثل چیدن شاهتوت ازبلندی های شاخه ای شکننده است.آن هم با پیرهن سفید دوست داشتنی....

سلام شیرین ترین شاهتوت زمینی نشده که از الان اینهمه دوستت دارم و عاشق ترینتم....حتی دوست داشنتت هم دوست داشتنیه....تو عطر کدوم خوشبوترین گل جهانی که هرجا مینویسمت شکوفه میدی؟ تو شعرترین شعر منی...

اینجا گلدون گلت گل کرده حتما اونجا تو لبخند زدی....فدای لبخندت....تو مثه خاک نم خورده ای که شوق نفس کشیدن میبخشه....کاش تو باشی تا نفسم به نفست بند شه عزیزم.میون نفس های من جای خالی تو بیداد میکنه.کاش تو باشی و برام همه ای کاش های دنیا بی معنی باشه.تو عزیز خدایی و آرزوی کسی که هرروز به شوق یه روز نزدیک تر شدن به تو چشاشو باز میکنه.تو همون رویای شب های منی.هیچ کس نمیدونه تو زندگی هرکس یه نفر هست که دوست داشتنی پنهان جهانه.....خدایا تو خوب تر از هرکسی میدونی دوست داشتنی من چقدر برام عزیزه و من حالا خوب تر میدونم تو چقدر مهربونی و الان صدای تک تک واژه هامو میشنوی....من و به آرزوم برسون....خیلی زود....انقدر زود که خودمم باورم نشه.....خدایا شاد کن دلی رو که گرفته و دلتنگه.بی نیاز کن دستی رو که به سمت آسمونت قد کشیده.امیدوار کن کسی رو که ناامید شده.دستایی که به سمتت بلند شده محکم بگیر.دعای کسی رو که با اشک هاش صدات میزنه مستجاب کن.حامی دلهای تنها باش....با مهربونی هات...با فضل پایان ناپذیرت....با همه قدرت و عظمت و تواناییت...آمین یا رب العالمین.