گل صورتی من
گل صورتی من سلام .....
نمی دونم چی باید بگم. و از کجا باید شروع کنم
خب من عاشق نی نی ام.
من همیشه فکر می کنم همه ی دخترها از روزی که متولد میشن، ذاتاً یه حس مادرانه در وجودشون نهفته ست...
همه ی دخترها با همین حس عجین شده در قلبشون زندگی می کنن...با همین حس بزرگ میشن ....و این حس درونی دیر یا زود به عشقی عمیق تبدیل ميشه
همه ی دختر بچه ها عاشق عروسکن....اما عروسک ها در چشم اونها فرزندان واقعی شون هستن...اونا از بچگی مامان بودن رو تجربه میکنن....
تو دنیا هیچ عشقی بی دلیل نیست غیر از عشق مامان و نی نی !
عشقی که حتی تو روزهایی که نی نی نیست ، عمیقاً احساس میشه....
شاید وبلاگ نفسم متفاوت ترین وبلاگ نی نی وبلاگی باشه.....چون هنوز نه خودش هست نه باباش.....
فقط مامانش هست......مامانی که گاهی بین احساسات دخترانه و مادرانه اش پرسه میزنه.....و هیچ وقت نمیتونه عشقی رو که خدا تو وجودش قرار داده نادیده بگیره....
نمی دونم تو چه روزی از زندگیم فرشته ی شهر آرزوهام زمینی میشه.....اما من از همین الان دوسش دارم و برای روزهای بودنش یه عالمه منتظرم....
و حالا دیگه مامان مونس واسه فرشته کوچولوش می نویسه و باهاش حرف میزنه
جانان مونس تنهایی مامان..
به وبلاگ گل صورتی من خوش اومدین.
